21 grudnia, już dwudziesty ósmy raz, przy wigilijnych stołach zasiadło ponad 150 osób ubogich, chorych, samotnych i potrzebujących wsparcia. Nasze spotkanie rozpoczęły kolędy i pastorałki przepięknie zaśpiewane przez chór dzieci ze Szkoły Podstawowej nr 1.

Wigilia to czas szczególny, czas oczekiwania na narodzenie Jezusa, czas nadziei i wiary w to, że wraz z Jego przyjściem zmieni się nasze życie, życie zwykłych ludzi. To czas, kiedy powinniśmy w obliczu małego Jezusa dostrzec każdego człowieka, a zwłaszcza tego, który potrzebuje pomocy, rozmowy i bliskości. Takie właśnie przesłanie skierował do wszystkich proboszcz naszej parafii, ksiądz doktor Jan Zwierzchowski. O długoletniej tradycji wspólnej wigilii i pomagania wspomniała także kierownik Zespołu Placówek Caritas, pani Urszula Jarosz.

W tegorocznym spotkaniu opłatkowym udział wzięli zastępca dyrektora Caritas Kieleckiej, ksiądz Krzysztof Banasik, pan Grzegorz Cichy, burmistrz Proszowic, przedstawiciele władz samorządowych, ordynator Oddziału Pulmonologii, pan Wojciech Skucha oraz dyrektor Szkoły Podstawowej nr 1, pani Bernadeta Gruszka oraz Siostry zakonne.

Po wieczerzy, tak jak i w minionych latach, obdarowaliśmy paczkami 513 osób. Było to możliwe dzięki wsparciu finansowemu Wojewody Małopolskiego, Burmistrza Gminy i Miasta Proszowice oraz ze środków PFRON będących w dyspozycji Starostwa Powiatowego w Proszowicach oraz przekazaniu dużej ilości owoców na świąteczne stoły (mandarynki, pomarańcze, truskawki) prze firmę AMPLUS.

W tym roku do potrzebujących trafiły także przepiękne kolorowe szaliki, przywiezione do Proszowic aż z Kielc. Wolontariusze Kieleckiego Centrum Wolontariatu zainicjowali akcję „Szalik dla potrzebujących”, która z małej, lokalnej inicjatywy przerodziła się w akcję ogólnopolską i w związku z tym wiele szalików trafiło do osób w całym kraju.

Mamy nadzieję, że miła, rodzinna atmosfera towarzyszyła wszystkim nie tylko w tym dniu, ale w całym okresie świątecznym i że udało nam się zachęcić kolejne osoby do pomagania tym, którzy tej pomocy potrzebują. Dzielmy się sercem, bo warto pamiętać, że dobro zawsze do nas powraca.